نویسنده کتاب «نمادها و نمایشنامه‌ها» گفت: کمبود پژوهش‌های درست رمزگان‌شناسی در فرهنگ هفت‌هزارساله ایران موجب شده است که اغلب نمادپژوهان، هنرمندان و نویسندگان هنرهای دراماتیک نتوانند به‌طور کامل از مفاهیم و قدرت نفوذِ نمادهای ایرانی در آثار خود استفاده کنند. در نتیجه، اغلب آثار هنری ایرانی نماینده فرهنگ مردم ایران نیستند و ارتباط فرهنگیِ هنرهای ایران در جهان محدود به جمعیت‌نگاری سطحی زودگذر شده است.
